Bivši jugoslovenski lider Josip Broz Tito bio je u spoljnoj politici akter bez premca i još se, u novijoj istoriji, nije pojavila ličnost njegovih dimenzija, ali je istovremeno i stvorio Jugoslaviju u kojoj su ljudi, zahvljajući novčanoj pomoći Zapada, živjeli u iluziji o ekonomskom prosperitetu.
Ovo je u ugljevičkom Centru za kulturu rekao Pero Simić promovišući svoju knjigu ,,Tito - fenomen 20. veka". Simić kaže da je u proteklih četrdesetak godina, istražujući u brojnim arhivama Titovu ličnost, pokušao da Josipa Broza vidi u objektivnoj dimenziji i prirodnoj veličini.
Najsvjetlija stranica Titove istorije, kako kaže, je njegova spoljnopolitička aktivnost.
- Poslije razlaza sa Staljinom, Tito je uspeo svojom veštinom, koja nema premca u novijoj istoriji sveta, da pribavi ne samo planetarnu važnost za sebe i da utoli svoju žeđ za ogromnom ambicijom nego da od Jugoslavije stvori zemlju koja je bila respektovana u celom svetu, istakao je Simić.
Titova komunikacija sa svijetom, kaže, vrhunac je njegove vještina ali je istovremeno najveći pad današnjih političara. Danas, ni jedan političar, ni jedan njegov nasljednik nema ni deseti dio te vještine u komunikaciji sa svijetom. To je nešto što Tita izdvaja od svih političara svoga doba i vještina koja mora da se respektuje i od koje može mnogo što šta da se nauči.
Simić navodi da je Tito samo od Amerikanaca ,,izvukao" 12 milijadi dolara, što je više nego što je uspio bilo koji svjetski državnik. Čak je u vrijeme realizacije Maršalovog plana dobio više pomoći u hrani, opremi i novcu u nego Njemačka i Italija.
- To je vještina koja nas je dugo uljuškavala i ta iluzija nas je koštala u vrijeme rušenja Berlinskog zida.
Simić ističe da je Titova politika imala i negativne dimenzije, koje će se odraziti kroz raspad Jugoslavije.
- U poslednjih deset godina Titove vladavine svake godine se osam odsto više trošilo nego što se stvarala. Ta cena mora da se plati, zemlja je u apsolutnoj stagnaciji, produktivnost je prepolovljena, i učešće Jugoslavije u svjetskoj trgovini je palo za trećinu poslednjih godina Titove vladavine, tvrdi Simić koji se fenomenom Tita bavio četrdeset godina istražujući arhive i svjedočenja ljudi.
Prema njegovim riječima, Josip Broz je na vrijeme otišao u Moskvu i na vrijeme počeo borbu za mjesto generalnog sekretara KPJ. Na vrijeme je tu borbu završio u svoju korist, a na vrijeme je podigao i ustanak u Jugoslaviji, kada su mu Sovjeti dali signal da krene, nakon napada Hitlera na Sovjetski savez. Na vrijeme ga je Staljin odbacio od sebe i od njega stvorio planetarnu ličnost. Bilo je to na početku hladnog rata kada je Amerika ,,od blata" pravila Staljinove disidente. Na prevagi između istoka i Zapada, Tito je izgradio sopstvenu harizmu. Postao je jedna od ključnih figura u svjetskoj politici , ma šta mi o njemu danas mislili.
Tito je, navodi Simić, cijelog života u sebi spajao suprotnosti. Uspješan političar, neuspješan državnik. Bolje govori neke strane jezike nego jezik zemlje kojom vlada, čovjek koji ima aristokratske navike, a veoma skromnog socijalnog porijekla i obrazovanja. Jedna od najvećih suprotnosti i jeste što je najveći potrošač dvadesetog vijeka. Najviše je novca prošlo preko njegovih ruku, samo američke pomoći 102 milijarde.
- Istovremeno je ostavio zemlju ne samo u ekonomskom nego i u političkom haosu. Tito je bio spreman na sve samo da bi utolio ambiciju da bude neprikosnoven i apsolutan vladar, istakao je Simić, čovjek koji je, fasciniran Titovom ličnošću, sedamdesetih godina prošlog vijeka počeo da izučava fenomen zvani TITO.
Нема коментара:
Постави коментар
Напомена: Само члан овог блога може да постави коментар.